Φυσικά κάθε ηλικία γελά με διαφορετικά αστεία: τα παιδιά με τις εκπλήξεις που στην ηλικία τους είναι πολλές, οι έφηβοι με τα θέματα-ταμπού και με τη σάτιρα των γονέων και διδασκάλων και οι ενήλικοι με τα λεκτικά παιχνίδια, τη σάτιρα και, αν είμαστε αρκούντως ώριμοι, με τον ίδιο μας τον εαυτό.
Ένας άνδρας που γελά τρανταχτά εκπνέει τον αέρα από τους πνεύμονές του με ταχύτητα που αγγίζει τα 100 χιλιόμετρα την ώρα!
H παρέα δεν είναι απαραίτητη για να γελάσουμε, έχει όμως διαπιστωθεί ότι γελάμε περισσότερο με το ίδιο αστείο, αν γίνεται παρουσία άλλων. Επίσης γελάμε κατά μέσον όρο 30 φορές περισσότερο με παρέα σε σχέση με τις μοναχικές στιγμές μας.
Το γέλιο δεν είναι μόνο ανθρώπινο προνόμιο ( αρκετά ζώα όπως τα τρωκτικά και οι πίθηκοι γελάνε ) . Όμως μόνο ο άνθρωπος μπορεί να ξεχωρίσει τις διαφορετικές χρήσεις του γέλιου: γελάμε επιθετικά, σαρκαστικά, ερωτικά, φιλικά, αμυντικά (για να διώξουμε το στρες).
Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι ο Γέλωτας , μαζί με τον Πόθο και την Ηδονή , ήταν δώρα της θεάς Αφροδίτης προς τους ανθρώπους.
Ο Λυκούργος είχε ιδρύσει στην Σπάρτη ναό, όπου λατρεύονταν ο Γέλωτας . Ναός του Γέλωτα , υπήρχε επίσης και στην πόλη των Αινιάνων Υπάτων της Θεσσαλίας. Μάλιστα μια φορά τον χρόνο τελούσαν και δημόσιους αγώνες προς τιμή του .
Ο Ιπποκράτης πίστευε στην θεραπευτική αξία του γέλιου !
